غريغوريس

κενο

ο ερωτας του σαββατοκυριακου
εσταζε τις καθημερινες
και στα λιμναζοντα νερα
μουχλιαζε το τελος του
ενα τελος που ηρθε αβασανιστα
αφησε την μαχαιρια του
και εφυγε για αλλους ουρανους
δημιουργωντας ενα προσωρινο κενο

19 μερες σε λιγες γραμμες

...ενα παγκακι σε κοσμοπολιτικη εξοδο μετρο...
...αραβικη...ινδικη...μεξικανικη...ασιατικη...κουζινα...
...το τηλεφωνο να χτυπα για ευχες...
...αλ κασρα...αλ χαμσα...ασ-σουκουν...α-νταμ-μα...και αλλα φωνηεντα...
...χρωματοσφαιριση στα πολυ ανατολικα...
...chill out καφε...pop flamengo...και η αθηνα απο ψιλα...
...το αγγιγμα στο γονατο και τα αβολα καθισματα...
...παστιλιες για το λαιμο...υγρο για την καταρροη...υπομονη για τον πυρετο...
...ραντεβου στα γαλατα...περασμα απο τις ντοματες...συναντηση στα απορρυπαντικα...και τα ποπκορν ακομα περιμενουν...
...φορμες...αθλητικα παπουτσια...ipod στα αυτια...τρεξιμο...
...βοριας και παλτο...νοτιας και ιδρωτας...και ο ουρανος απο γκρι σε κοκκινο...
...ο διαβολος φοραει prada...τελευταια στιγμη...και χωρις πορτοφολι...χωρις καρτα...με κινηση...με νευρα...με κρατηση...με το "σε παραδεχομαι" που θα θυμαμαι για παντα...και ας φυγαμε βιαστηκα το πρωι...
...ποπκορν...coca cola light...τσαι...υπνος με διαλειμματα...και το σταφυλι που εμεινε στα αζητητα...
...δημαρχος στο συνταγμα...νομαρχης στην κοραη...αυθαιρετα που φυγαν το αλλο πρωι...βιτρινες που μενουν για 4 χρονια ακομη...
...η πολη ιδια εδω και χρονια...ντυθηκε στα χειμερινα της...εμεινε στην αδρανεια...
...μπεχρακης με παραολυμπιακους στην καρυτση...συντομα παπαιωαννου στην πειραιως...
...πολιτισμος κοντα στο μηδεν...ορεξη για δημιουργια αρνητικη...σημαδια αλλοτριωσης και παραιτησης...
...αναγκη κινητρων...
...πριν 2 μηνες εκανα τις τελευταιες αλλαγες...μηπως ηρθε η ωρα για τις επομενες...μηπως...
εικονες και παραστασεις...η πολη χρονια τωρα ιδια...

α π α λ λ ο τ ρ ι ω σ τ ε μ ε

ειμαι ακομα εδω...

...χαμενος στη δικη μου πολη

απο το απειρο στο μηδεν

προχωρας και το μυαλο σου τρεχει...
οργανωνεις τον χρονο σου...
θες να τα προλαβεις ολα...
και ομως ειναι τοσα λιγα...
και ο χρονος περναει...
το σαββατοκυριακο φτανει...
κοιμασαι ωρες ατελειωτες...
νοιωθεις εξαντλημενος...
και σαν πλησιασει κυριακη κανεις απολογισμο...
βλεπεις αλλη μια αδεια εβδομαδα...
κοιτας το προσωπο σου στον καθρεφτη...
και βλεπεις ενα βλεμμα κενο...
και μια νεα ρυτιδα...
συμβιβαστηκες με το μηδεν και ας νομιζεις οτι ζεις το απειρο...