13.4.07

ψηφιδες


ειχε καιρο να ζησει τοσο μεγαλα απογευματα
γεματα φως και ηχους και ζεστες εικονες

εφευγε νωρις
πολυ νωρις για οτι ειχε συνηθισει
και ενω ειχε τοσα να κανει μετα
δεν εκανε τιποτα
και αφου δεν ειχε τιποτα να κανει μετα
εκανε τοσα πολλα

τον ευχαριστουσε η συνεχης κινηση
η απασχοληση του μυαλου
οι σκηνες που περνουσαν γρηγορα απο μπροστα του
οι τονοι που ταραζαν το νευρικο του συστημα
το ηδη διαταραγμενο

ποτε δεν σταθηκε μια στιγμη
αντιπαθουσε την προσμονη στα φαναρια
και συνεχιζε να κινειται
η κινηση του εδινε ωθηση να προχωρησει
τον εκανε να στεφτεται το παρον
να λυσμονει τα περασμενα
και να αγνοει τα επερχομενα

η σχεση του με το χρονο παρεξηγημενη
σχεση αμοιβαιας καταπιεσης
σχεση εξαρτησης
αγχογενης
ενιοτε καταστροφικη
συναμα και δημιουργικη
η πληρης αντιθεση
αποτυπωμενη σε ψηφιδες

ηθελε να σταθει στην ακρη της μεγαλης πλατειας
να αδρανισει για να παρατηρει
κινηση και ηχους και εικονες
χρωματα και οσμες και μελωδιες
τασεις αυτονομες και συγχωρδιες παλμων
μα δεν μπορουσε
ειχε ορισει αλλιως τη λειτουργια του
και ηθελε λιγο κοκκινο για να το αλλαξει

κοκκινο που μπλεχτηκε με ασπρο
και προτου γινει ροζ
βυθιστηκε στο μαυρο

2 σχόλια:

Y.K.M.T. είπε...

αχ...το ίδιο λάθος έκανε και ο άγγελος...

niath είπε...

ποιος μιλησε για λαθος...