κλειστον

αν και λατρευω την αθηνα τον αυγουστο
και αυτη λατρευει εμενα...
για φετος χωριζουν οι δρομοι μας

το ταξιδι αρχιζει τα ξημερωματα της τεταρτης...

αγγλια...
ισπανια...
μαροκο...
ολλανδια...
γερμανια...

εικονες...ηχοι...μυρωδιες...σκεψεις... στο abroading

ας τα μοιραστουμε...

αλλαγες

υπαρχουν στιγμες στη ζωη σου που τα παντα κινουνται γυρω σου με ιλιγγιωδεις ταχυτητες
και εσυ αλλωτε καθεσαι σαν χαμενος και τα παρακολουθεις
και δροσιζεσαι με τον αερα που κανουν καθως περνανε απο διπλα σου
και αλλωτε διαλεγεις να γινεις μερος αυτης της εξελιξης

και παντα συμβαινουν ολα μαζι
η δυναμη της παρορμησης...κεκτημενη ταχυτητα...ενθουσιασμος
ισως και ολα...ισως και τιποτα
το δεδομενο ειναι η αλλαγη

αλλαζω δουλεια
αλλαζω χωρα
αλλαζω ηπειρο
αλλαζω στυλ
αλλαζω συνηθειες
αλλαζω αφυπνιση
αλλαζω;;;

συλλογη

και αρχισα να κανω συλλογη απο πτησεις...

ορια

βρηκα ενα ομορφο παιχνιδι...
να παιζω με τα ορια μου...
το βρηκα συναρπαστικο...
και επεσα πανω του με λαιμαργια...

και οταν πλεον ειχα εγκλωβιστει...
και υπερβει τα ορια μου...
ηταν αργα για να τα σβησω ολα...
βυθιστηκα σε ληθαργο...

χρειαζομαι διακοπες...

αλλοτριωση

σε ρωτησα ποιο ειναι το αγαπημενο σου χρωμα
και δεν ηξερες να μου απαντησεις
σε ρωτησα αν σου αρεσει η βροχη η το ηλιοβασιλεμα
και παλι δεν μου ειπες
σε καθε στιγμη χαρας εδειχνες να βυθιζεσαι σε συλλογισμους
και οταν επρεπε να λυπηθουμε
εσυ συνεχιζες σαν να μην αλλαξε κατι
εβαζες στοχους και τους θεωρουσες δεδομενους
και οταν τους πετυχαινες ειχες ηδη χασει την ευχαριστηση
και οταν αυτοι χανονταν για παντα
εσυ χωρις απογοητευση εβαζες νεους
αρχισες να περιθωριοποιησε
να απεχεις απο τις εναλλαγες συναισθηματων μας
να ζεις ολο και πιο βαθεια στη δικη σου ψυχροτητα
ενα συνεχες τρεξιμο
να πετυχεις τους στοχους σου
χωρις σκεψη και χωρις συναισθημα

ενταση

η μηπως ηταν πολυ το φως και στραβωθηκα...;

φως

...τοσο καιρο στο σκοταδι και ξαφνικα...φως
...και ας προσδοκουσα κατι παραπανω...
το παιχνιδι τελειωσε και βγηκα κερδισμενος...
επιτελους...ισως αρχισω να ζω...

ναυαγιο

απο τοτε που θυμασαι τον ευατο σου εκανες ονειρα
αλλοτε μικρα...αλλοτε μεγαλα
στοχοθετουσες και ανοιγες πανια
μιλι...μιλι κατακτουσες ορισμενα απο αυτα
σταματουσες...επαναπροσδιοριζες και προχωρουσες
ξανοιγοσουν συνεχως...ολο και πιο βαθεια
ωσπου οι ανεμοι γυρισαν και σπασαν τα πανια σου
για δυο χρονια εβλεπες τη ζωη σου να περνα
καθε ονειρο ειχε γκρεμιστει...ναυαγιο

στον τοπο τουτο

πανε τωρα κοντα πεντε χρονια
που εφτασες κρυφα στον τοπο τουτο
ζεστη πολυ και εικονες αγνωστες
ο κοσμος μιλουσε μια παραξενη γλωσσα
οι δυσκολιες πολλες...
αλλα ειχες πεισμα πως θα βγεις νικητης
βρηκες ενα υπογειο και το εκανες κτημα σου
απο το παραθυρο βλεπεις τα παπουτσια να περνανε
και αφηνεις το φως να σε χτυπα στο προσωπο
οι μερες περνανε στο ρελαντι
δουλεια και δουλεια και υστερα πισω
και σαν πεσει ο ηλιος
το παραθυρο γινεται μελαγχολικο
οι τοιχοι σε πλησιαζουν απειλητικα...
και σε πνιγουν
θελεις να την παρεις τηλεφωνο...να βγειτε
αλλα ειναι χιλιομετρα μακρυα
παιρνεις το πακετο...
παιρνεις τον αναπτηρα
και ανοιγεις την πορτα
στεκεις στο πεζοδρομιο...
μπροστα στο χαμηλο παραθυρο
ορθιος με το τσιγαρο στο στομα...
μικρες τζουρες
κοιταζεις τον κοσμο που περνα
και το μυαλο σου ταξιδευει
μετρας τον χρονο αναποδα
ωσπου να τελειωσει η σκοπια σου...
να ερθει καποιος να σε αλλαξει...
αλλα δεν ερχεται κανεις
μοναχος απομενεις να στεκεις
ορθιος με το τσιγαρο στο στομα
και αφηρημενα τον κοσμο να κοιτας...
μονος στον τοπο τουτο...

harto

estoy harto de ti
estoy harto de la ciudad
estoy harto de los emociones
estoy harto de la casualidad
estoy harto de todos
estoy harto de todo
estoy harto ...

υπερενταση

αλλη μια παρασκευη με υπερενταση...
σωματικη κουραση συσσωρευμενη...
αλλα αναγκη για αναπαυση μηδενικη...
το ρολοι εχει γυρισει σε καλοκαιρινη ωρα...
και ας ντυθηκα πανωφορι...
οι μουσικες του μανου βαλσαμο...
και η προβα ακομα να τελειωσει...

αθηνων

θεοι πολιν σωζουσιν παλλαδος θεας
ετ' αρ' αθηνων εστ' απορθητος πολις
ανδρων γαρ οντως ερκος εστιν ασφαλες

παραισθησεις

ζουδια θαλασσινα...σφουγγαρια....χιτωνωτα...
ανεμωνοειδη...σταυροι της θαλασσας...αρχαστερα...
υμεναστερα...διβολβα...γαστεροποδα...
κοιλεντερα...κοχλιδια...γυμνοκλωνα...
τακτοκλωνα...νεροσκατζοχοιροι νυχατοι...ιπποκαμποι...

δεκαημερο

για αλλο ενα δεκαημερο
ουτε παγωμενα
ουτε καυτα
μονο ενα χαπακι το πρωι
και ενα το βραδυ
και γαργαρες που και που
και ακομα δεν εφυγε το καλοκαιρι...

ελπιδα

του ζητησα να μου μιλησει για ελπιδα...
με κοιταξε αγριεμενα...σηκωθηκε...
πηρε το καλαμι του και εφυγε για την ερημο να πιασει ψαρια

προγραμματισμος

δυσκολο πραγμα ο προγραμματισμος...οταν απουσιαζει η μοναξια

φθινοπωρο

και ξαφνικα μεσα στη θαλασσα...με βρηκε το φθινοπωρο
και βρεγμενος οπως ημουνα ετρεχα να γλυτωσω απο τη βροχη...

παιχνιδι

χωμενος στην κατα...πληκτικη μου μονοτονια
εγκλωβισμενος απο επιλογες
που δεν καταφερα να αποτρεψω
δεχτηκα με χαρα το νεο παιχνιδι

το τηλεφωνο χτυπα
και μια αγνωστη φωνη μου οριζει ραντεβου
και εγω τα σκεφτομαι
και προβληματιζομαι
και τελικα τα αποδεχομαι
ή τα επαναπροσδιοριζω

και υστερα αρχιζω να βασανιζομαι
πως να παω;
τι να φορεσω;
ποτε να φυγω;
πως να δικαιολογηθω;
και επειτα αναρωτιεμαι
θα βγει κατι;
εχει νοημα ολο αυτο;

και το τηλεφωνο ξαναχτυπα
η ιδια αγνωστη φωνη
οριζει νεο ραντεβου
ειμαι ακομη στο παιχνιδι
ισως να βγω και νικητης...

απληστια

ανοιξα το βαζω με τη μαρμελαδα
ενα μεγαλο...τεραστιο...πελωριο βαζο
την κοιταζα και το χαμογελο μου ξεχυλιζε
αδιαφορησα για τους αλλους
ηθελα να την φαω ολη
και βουτηξα μεσα στο βαζο
χωρις να ξερω να κολυμπαω

ζεστη

κανει ζεστη

και οταν κανει ζεστη

κοιμομαστε λιγοτερο

πηγαινουμε για μπανιο

ντυνομαστε ελαφρια

πινουμε δροσερα

και τρωμε ελαφρια

αλλα

κοιμηθηκα με τις ωρες

δεν πηγα για μπανιο

ντυθηκα με οτι περισσοτερο βρηκα

ηπια το τσαι μου

και εφαγα του σκασμου

αρα δεν κανει ζεστη