αλλοτριωση

σε ρωτησα ποιο ειναι το αγαπημενο σου χρωμα
και δεν ηξερες να μου απαντησεις
σε ρωτησα αν σου αρεσει η βροχη η το ηλιοβασιλεμα
και παλι δεν μου ειπες
σε καθε στιγμη χαρας εδειχνες να βυθιζεσαι σε συλλογισμους
και οταν επρεπε να λυπηθουμε
εσυ συνεχιζες σαν να μην αλλαξε κατι
εβαζες στοχους και τους θεωρουσες δεδομενους
και οταν τους πετυχαινες ειχες ηδη χασει την ευχαριστηση
και οταν αυτοι χανονταν για παντα
εσυ χωρις απογοητευση εβαζες νεους
αρχισες να περιθωριοποιησε
να απεχεις απο τις εναλλαγες συναισθηματων μας
να ζεις ολο και πιο βαθεια στη δικη σου ψυχροτητα
ενα συνεχες τρεξιμο
να πετυχεις τους στοχους σου
χωρις σκεψη και χωρις συναισθημα