χαρας και μελαγχολιας γωνια

...και ξαφνου αρχισε να αντιμετωπιζει διαφορετικα τα παγιωμενα...
...να επαναπροσδιοριζει την αναγκαιοτητα τηρησης της μηχανικης κινησης...
...και να οριζει νεες προτεραιοτητες στη βαση της προσωπικης ευχαριστησης...
...και οχι της αναγκαιοτητας και της συνηθειας...
...ακουγε συνεχως πως η συνηθεια σκοτωνει τη δημιουργικοτητα...
...αλλα χρειαστηκε να χτυπησει την πορτα της μελαγχολιας για να το κατανοησει...
...και ας φροντιζε παντα στη ζωη του να κανει αλλαγες...
...αυτο γινοταν γιατι βαριοταν γρηγορα...
...επινε μονορουφι τη χαρα και εμελλε να χαζευει το αδειο ποτηρι...
...μεχρι που το πεταγε με δυναμη στον τοιχο...
...και πανω στα κομματια του εψαχνε το επομενο...
...ωσπου να βαρεθει και αυτη την διαδικασια...
...και να βυθιστει ακομη περισσοτερο στο κενο...
...το κενο που ελαχε να τον συντροφευει...
...χαρας και μελαγχολιας γωνια...

επιμυθιο

το επιμυθιο θα πρεπει να αναζητηθει αλλου...

εχει ουσια η φλου φιλοσοφια...
η απλα καλυπτει την αδρανεια και την αντιδραση...

εστιαση

"... το παν ειναι να εστιασεις σωστα..."
μια φραση που ακουγα ξανα και ξανα
σε καθε πτυχη...σε καθε εμφανση της πορεια μου
η σωστη εστιαση οδηγει στο επιθυμητο αποτελεσμα
ποιος ομως οριζει τη σωστη εστιαση...
και ποιος το επιθυμητο αποτελεσμα...
και αν θελω η πορεια μου να ειναι ανεστιαστη
και αν δεν εχω καταληξει ακομη στο τι επιθυμω
και αν πορευομαι χωρις...πορεια
και απολαμβανω το αποτελεσμα χωρις να το ορισω αυτοσκοπο

στο φως

το κενο κρυβοταν στο σκοταδι
και εδινε την αισθηση της γρηγορης επουλωσης
ομως εχω συνηθισει στο φως
και ετσι μου αρεσει να ζω...
οι λαμπες ειχαν αναψει
τα μαγαζια ειχαν κλεισει
το κεντρο αδειαζε απο ζωη
και στη γωνια περιμενα να ορισω τη δικη μου
χρωματα...μπαχαρικα...μπυρες
τα συναισθηματα λειψα
απαθεια...εσωστρεφεια...αερολογιες
η επικοινωνια διστακτικη
μεζεδες...μουσικη...μπυρες
το κενο αναδυεται και ψυχορραγει
το κομπρεσερ χαραζει το δρομο
γκρεμιζει την πορεια
η στοα γινεται φωλια
ισως για τελευταια φορα
και υστερα...στην πανεπιστημιου
το πρωτο ευθεια....το αλλο στροφη δεξια
ισως ποτε ξανα