τρενο

17:52 μοσχατο
περασα τη γεφυρα
αλλα απο λαθος υψος
και βρεθηκα να τον κοιταζω απο ψηλα
εδειχνε ωραιος αλλα απιαστος
και συνεχισα να περπατω
ψαχνοντας τροπο για να μπω σε αυτον

η ζεστη ασφυκτικη, ο ιδρωτας να σταζει
και εγω να σε κοιτω να απομακρυνεσαι
ακολουθησα το ενστικτο μου
και αρχισα να πλησιαζω ξανα
και σε εφτασα

μια απεραντη ευθεια
χωρις ιχνος αναπνοης
κοκκινο και κιτρινο και τσιμεντο παντου

τι ομορφος που ειναι ο αδειος σταθμος
να ερχοταν και το τρενο...