αντιο δρομοι της πολης

9:40 σαββατο

ξυπνησα κεφατος το πρωι
εδιωξα απο πανω μου τη γκρινια
εγιναν τα ματια μου λουστρινια
πηρα τη ζωη μου απο την αρχη

κοιταξα την πολη τρυφερα
εδιωξα το συννεφο το γκριζο
ενοιωσα σαν αστρο να γυαλιζω
μεσα σε ανθρωπακια σκοτεινα

γυμνος περιφερομαι
το χρονο να γεμισω
σημερα δεν χρωσταω σε κανεναν
σημερα μου χρωσταει η ζωη

ας ερχοσουν για λιγο
μοναχα για ενα βραδυ
να γεμισεις με φως
το φρικτο μου σκοταδι
και στα δυο σου τα χερια
να με σφιξεις ζεστα
ας ερχοσουν για λιγο
και ας χανοσουν μετα

ή
μηπως πρεπει να ερθω εγω;
μηπως αδικα περιμενω;
μηπως σε εχω στησει;
δεν θυμαμαι
δεν εχω καλη μνημη
αλλα ελπιζω

σε μια πλακοστρωτη γωνια
βρεστε μου, βρεστε μου ενα μπαρ
που αγορια ομορφα
του κοσμου να συχναζουν
ομως εγω δεν το μπορω
πανω απο μερα να αγαπω
σε αυτη την πολη ειναι αρκετο
καποιον μια μερα να αγαπω

αντιο δρομοι της πολης
δεν θα βρασω μαζι σας σημερα
αμμος και αλμυρα στα προσεχως