περι κριτικης...

- η ανοχη στην κριτικη ειναι ενα απο τα σπουδαιοτερα ανθρωπινα χαρακτηριστικα…και αν δεν υπαρχει δυσκολα αποκτιεται

- οκ…την κριτικη δειξε μου

- χωρις ανοχη η κριτικη σιωπα

- επιτελους…

- η σιωπη της κριτικης ειναι ο θανατος της εξελιξης

- η κριτικη είναι αντιστροφη του καλλιτεχνη

- και εμεις διαπραγματευομαστε σημερα, 217 χρονια μετα, τις αρχες της γαλλικης επαναστασης…ελεος…ποσο υποαναπτυκτοι ειμαστε;

- ακομα περισσοτερο…τι πιο πρωτογονο από την εκφραση

- η παυση αυτης

- δεν υπαρχει παυση πουθενα, παυση είναι ο θανατος

- και αν σκοτωσαμε την εκφραση;

- εσυ μια χαρα προσπαθεις

- και βρηκα υποστηρικτη να με λογοκρινει

- η κριτικη δεν αντεχει την κριτικη;

- αντεχει την κριτικη, όχι την λογοκρισία. και μαχεται για τις αρχες του βολτερου

- από τη στιγμη που ενα comment γινεται μερος του post, εχω δικαιωμα να επιλεξω πως θα εξελιχθει αυτο

- χρονια τωρα, τη λογοκρισια ασκουν οι εχοντες τη δυναμη

- ναι, και την κριτικη οι εχοντες την αγνοια

- και την αγνοια ποιος την κρινει;

- κανεις…αλλα μπορει καθενας να την απορριψει

- αρκει να μπορεσει αρχικα να την ορισει

- δεν χρειαζεται…καποια πραγματα είναι αυταποδεικτα

- μεσα στα assumptions που εχουν αυθαιρετα καποιοι ορισει
και αν τα assumptions αποδειχθουν εσφαλμενα;
τοτε καταρρει ο γυαλινος κοσμος στον οποιο ζεις και αρχιζεις να περπατας ξυπολητος πανω στα κομματια του